Elmalı ilçesinin tarihi M.Ö 5 ve 4. yüzyıllarda bölgede yaşayan Likyalı’lar ile başlar. Bölge, Roma ve Bizans İmparatorluğu, Selçuklu Devleti, Teke Beyliği ve Osmanlı İmparatorluğu’nun yönetiminde kalmıştır. Elmalı, Likya’nın kuzeyini temsil eden önemli şehirlerden biridir. İlçe çeşitli medeniyetler ile iç içe yaşamış bir yöredir. Bunları sırasına göre tesbit etmek günümüz için imkansızdır.
Yıldırım Beyazıt zamanında Osmanlı idaresine geçen Elmalı, Osmanlı Devleti’nin ilk zamanlarında Anadolu Eyaletine bağlı Teke Livasının merkezi ve Teke Paşalarının ikametgahı olmuştur. İdare merkezinin Antalya`ya nakledilmesi üzerine Elmalı kaza haline gelmiştir. İlçe sıra ile Kabalı, Emelas, Elmalı gibi isimlerle anılmıştır.
Elmalı, Güney Anadolu’yu kapsayan Toros Dağları’nın Batı Akdeniz Bölgesine uzanan kıvrımları arasına sıkışmış çanak şeklindeki bir plato üzerinde kurulmuştur. Kuzey yarımküre 46-46 doğu meridyen düzleminde ve 2.503 metre yüksekliğe varan Elmalı Dağı’nın güney eteğindedir. Elmalı, Toros Dağları’nın kolu olan Beydağları ile çevrili olup, şehir merkezinin bulunduğu yer adeta bir çanağı andırır. Bu çanak içinde ilçenin kuzeyinde Elmalı Dağı, doğusunda Tilkicilik Tepesi, batısında Topdağı Tepesi, güneyinde de Elmalı Ovası yer almaktadır. Akarsuları düzenli bir rejim göstermez. Dağların eriyen karlarından oluşan çay ve dereler yukarıda belirtilen ovaların bazı yerlerin sulanmasında önemli rol oynar. Akdeniz Bölgesinde olmasına rağmen ilçede Akdeniz iklimi değil, Karasal iklim hüküm sürer. 2015 Verilerine göre Elmalı nüfusu 38.515 dir.